آلما نواس و پی جی هاروی

 

اوج اسمزی

من در مقدمه ها گم می شوم

در شناخت پلوتونیک

من برمی خیزم، خودم را به دنیا می بندم

از عطف قدرتمند ناشی می شود،

در شب دنیای رویا

جایی که بدن برهنه شما

بیا و نبض من را بگیر

با مریخ در حال سوختن

و هر چیزی را که هرگز نمی خواستم از دست می دهم

و من خودم را کامل می بینم

در اعماق جهان که در آن

من همیشه در جنس تو بوده ام،

راس در غواصی عمیق،

تو خانه من هستی

تو، با وجود لجبازی

زمان و بازه زمانی ثانیه،

شما فرکانس و ریتم هستید

از غزه من،

من صبر را بهبود می بخشم

و کندالینی را تسطیح کنید،

تو همان چیزی هستی که من از این دنیا می خواهم

من چیزی نیستم که دیگران می بینند.

مگر اینکه، شاید، و فقط این بار،

حافظه تداوم یافته

روی بدن تو، یک بال بالدار،

یک فیبر شکننده

جغجغه مرگ، یک سیاره،

عشق من، زهره، از دیگری 

سمت خورشید،

یک قاره، یک جزیره،

پتوی شما، 

پرده ای که از بین می برد و متمایز می کند

بدن شما از من

ما در اوج این یکی هستیم

ماه نو در عقرب،

در ماه کامل ثور

در وسعت جهانی

و جیوه درست به سمت من

عطارد رتروگراد در شما

در آپوتئوز به اوج خود می رسد

ما آمدیم تا عشق ابدی را متحد کنیم

و او را از همه شرارت ها دور نگه دارید. 

ما اسمز هستیم.